Op zijn tiende verjaardag kreeg Dre een Agfa Click en vond het geweldig om foto’s te maken. In de jaren daarna fotografeerde hij af en toe. Het begon pas echt na zijn studie toen hij zijn eerste Nikon kocht en lid werd van een fotoclub. Daar leerde hij de technieken van fotografie, het ontwikkelen van foto’s en vooral het bekijken van foto’s. Zijn collega-fotografen en de collecties van de fotobond waren een waardevolle bron van inspiratie en leerden hem veel.

Later volgde hij enkele cursussen en werkte hij met een 6×6 camera volgens het zonesysteem van Ansel Adams. Met deze camera kon hij ook meervoudige belichtingen maken, wat destijds bijna niemand deed. Hij ontwikkelde zelf het filmmateriaal en drukte de negatieven af in zijn donkere kamer en fotografeerde voornamelijk in zwart-wit, soms in kleur. De techniek van de meervoudige belichting gebruikt hij nog steeds in dit digitale tijdperk. De huidige camera’s bieden zo veel meer mogelijkheden.

Door zijn werk in Breda kon hij genieten van de exposities in de Beyerd en het eindexamenwerk van St. Joost, evenals het werk van Paul de Nooijer en Paul de Hollander. Daarnaast bezocht hij musea met moderne kunst, zoals Mondriaan en Van Gogh. Dit inspireerde hem om beweging in zijn foto’s te brengen (intentional camera movement).

Naast deze vorm van fotografie maakt hij ook veel macrofoto’s, zo minimalistisch mogelijk. Hiervoor volgde hij enkele workshops bij Betere Landschapsfoto. Verder is hij autodidact en geeft als tip: lees veel, kijk naar foto’s van bekende fotografen en moderne kunst. Je steekt er veel van op.

Een andere variatie die hij toepast, is het gebruik van lange sluitertijden, waarbij hij het landschap of de omgeving centraal stelt met de mens als bewegend element. Dit is te zien in zijn laatste project.

Hij heeft onder andere geëxposeerd in galerie Ton te Rucphen en Samaya te Werkhoven. Daarnaast is zijn werk te zien op Instagram onder de naam drephotowork en zijn macrofotografie op drephotoworkmacro.