Fotoclub Drunen 2010
Fotoclub Drunen 2010 toont groei, maar mag vaker verrassen
Bij gelegenheid van het 15-jarig bestaan presenteerde Fotoclub Drunen een tentoonstelling rond het thema ‘80 jaar vrijheid’, begeleid door een zorgvuldig vormgegeven folder met persoonlijke toelichtingen van de deelnemende fotografen. Daarmee toont de groep niet alleen betrokkenheid bij een belangrijk historisch thema, maar ook een groeiend besef van curatie en publieksgerichtheid. De keuze voor een nieuwe locatie – de Stulp in Drunen – is daarin veelzeggend: meer ruimte voor ontmoeting én voor het werk zelf.
Caroline Reynders-Smits Titel: Keuzevrijheid
Toch laat het gepresenteerde thema ons als toeschouwers met gemengde gevoelens achter. Het thema vrijheid – op zichzelf krachtig – wordt in de meeste bijdragen zó breed opgevat dat de zeggingskracht verwatert. Een paar werken weten echter wel te overtuigen, met name wanneer de maker zich inhoudelijk en visueel durft te positioneren. We worden meer gegrepen door het vrije werk welke niet gerelateerd is aan het jaarthema.
Marian de Bonth: documentaire met focus
De serie van de Bonth, waarin een keizersnede bij een koe wordt verbeeld, weet als beelddocumentaire te boeien. De vijf beelden vormen samen een kleine vertelling waarin de worsteling van het dier én de toewijding van de veearts voelbaar worden. De keuze om niet van standpunt te wisselen maakt de reeks visueel rustig en inhoudelijk sterk. Toch zou het verhaal zonder de start-, en slotfoto beter overeind blijven. Enkele technische verbeterpunten in de afdrukken – zoals het gebrek aan detail in de hooglichten – zouden de presentatie nog verder kunnen versterken.
Karin Kreuger: verstilling en bedekking
In twee gesluierde beelden toont Karin Kreuger oog voor symboliek en sfeer. De verstilling van representanten van ‘t kloosterleven in Krakau wordt door haar subtiel opgeroepen. De digitale nabewerking voegt, hoe eenvoudig ook uitgevoerd met Snapseed, een extra laag toe die de beelden persoonlijker maakt. Termen als ‘verschuilen’ of ‘afzondering’ komen bij het bekijken vanzelf bovendrijven – en dat is precies waar Kreuger op lijkt te mikken.
Arjan van Os en John Nederhof: fantasie en humor
Arjan van Os neemt ons mee in een beeldwereld vol kleur en verhaal. Zijn vierluik ‘Halloween’ ademt een bijna sprookjesachtige sfeer, met een knipoog naar de wereld van Roald Dahl. Door het geslaagde kleurgebruik en de coherente sfeer vormen de beelden een overtuigend geheel. Humor, maar dan meer subtiel, vinden we bij John Nederhof, wiens werk ‘Stoeltje’ tot verder kijken stemt. Jammer dat de overige beelden uit zijn serie ‘Vergane glorie’ diezelfde gelaagdheid missen.
Caroline Reynders-Smits: oog voor het kleine
Reynders-Smits exposeert sterk met diverse werken, waaronder een serie die haar titel eer aandoet: ‘Oog voor detail’. Sterke kleuren, helder gebruik van bestaand licht en een secure compositie zorgen ervoor dat haar beelden overtuigen. Elk beeld lijkt met aandacht opgebouwd en draagt bij aan een zeer verzorgde en samenhangende reeks die wat ons betreft een parel is van deze expositie.
Renate Knippels: krachtig en geëngageerd
De absolute uitschieter is ‘Vegan’ van Renate Knippels. De grootformaat foto grijpt meteen de aandacht, niet enkel door het onderwerp – een charismatische activist – maar vooral door Knippels’ aanpak. Ze kiest niet voor afstand, maar gaat dichtbij, en laat tegelijk ruimte voor subtiliteit. De vervaagde achtergrond waarin demonstranten opduiken als schimmen, getuigt van een fijngevoelig inzicht in zowel vorm als inhoud. Knippels laat zich kennen als een geëngageerd maker met een scherpe blik en een zekere durf. Helaas mochten we het werk van Renate niet ontvangen – maar omdat deze foto niet alleen onze aandacht opeiste, verdient het ook een plaats in deze review.
Conclusie
Fotogroep Drunen toont zich een groep in ontwikkeling, met een groeiend bewustzijn van presentatie en inhoud. In het gekozen thema ligt een groot potentieel, maar de uitwerking blijft in veel gevallen te vrijblijvend. De kracht zit in het vrije werk van de fotografen die durven kiezen – voor een verhaal, een standpunt, of een duidelijke vorm. De tentoonstelling laat zo zowel het leerproces als het talent van de groep zien, en doet uitzien naar een volgende, hopelijk gedurfder editie.