Laure Prouvost in De Pont
Onlangs bezocht FMT het collega museum De Pont in Tilburg. De reden waarom De Pont voor enige tijd niet toegankelijk was, wordt duidelijk wanneer we ‘In the mist of it all, above front tears’ betreden. De Pont bewijst zich wederom als een veelzijdige schouwplek, waarbij ze zich als een kameleon aanpast (we denken eerder aan exposities van Ragnar Kjartansson of Isaac Julien). Overigens is die meerduidigheid ook typisch voor Prouvost, die je meeneemt in haar wereld met haar eigen (beeld)taal.
Prouvost, geboren in 1978 in Frankrijk, onderzoekt bestaande verbindingen in taal, beeld en perceptie. Omdat ze als Française studeerde in Engeland en nu woonachtig is in Vlaams België, lijkt ook taalduiding haar interesse te hebben. Ze neemt je mee in een haast hallucinerende werkelijkheid waar verhalen, dromen, tekst en verbeelding regeren.
Eerdere werken hebben internationale erkenning gekregen en hebben haar een reputatie opgeleverd als een van de meest opwindende hedendaagse kunstenaars van haar generatie. Terecht dus dat De Pont haar werk tentoonstelt, zoals eerder het geval was bij gerenommeerde instellingen zoals het Museum of Modern Art in New York en het Palais de Tokyo in Parijs.
FMT bezocht de expositie meerdere malen om de beweging van de kunstenaar tussen fictie en realiteit te ervaren, te ondergaan. Zo merken we in de opzet van de expositie dat er goed is samengewerkt met de ruimte als zodanig, waarbij het geëxposeerde werk haast een rekwisiet wordt in het grote geheel. Een geheel dat je als bezoeker binnenkomt via een donkere, dystopische entree. Al bij die entree speelt ze met in- en outdoor: als bezoeker ga je letterlijk en figuurlijk een brug over. En die brug leidt uiteindelijk tot (we gaan natuurlijk niet alles verklappen) Prouvosts’ living spaces.
Als bezoeker kun je jezelf intiem terugtrekken achter rood fluweel en neervlijen op zachte kussens. Via beeld, geluid en objecten leer je langzaam haar taal kennen, of nee, eerst ontleer je oude taal. Om vervolgens gewend te raken aan de nieuwe wereld die de kunstenaar aanreikt. Gaandeweg leert Prouvost je een nieuw idioom – en reikt je daarmee een nieuwe werkelijkheid aan die je als bezoeker andere perspectieven geeft. De Pont zou kunnen overwegen dit (taal) aspect meer te benadrukken – bijvoorbeeld door het toevoegen van interactieve (educatieve) elementen of het verstrekken van meer contextuele informatie.
Maar vooral neemt Prouvost je in De Pont mee op een trip die alle zintuigen prikkelt (zelfs de smaak van framboos). Waarbij de bezoeker zich afvraagt hoe deze is gerelateerd aan onze fluïde wereld. Wat ons terugbrengt bij de titel. Front tears kun je immers vertalen naar ‘eerste scheuren’ of ‘tranen’, maar evengoed uitspreken als ‘frontiers’, hetgeen grenzen betekent. Niet voor niets toont Prouvost met regelmaat vogels – zij overstijgen grenzen – al dan niet met de kop in het zand. Deze voorstelling geeft je geen strakke antwoorden, maar stelt ons goede vragen, hetgeen vrijheid en vleugels geeft…
Laure Prouvost – In the mist of it all, above front tears
De Pont Tilburg – 24 februari/18 augustus 2024
