juli 14, 2025

Jouk Oosterhof

Ik heb vakantie!
Dat betekent de laatste jaren geen buitenlandse reizen voor mij, maar gewoon relaxed thuis in Tilburg. De voornaamste reden is mijn huisdier: een lief schildpadpoesje. Ik heb haar jaren geleden uit het asiel gehaald, waar ze al voor de tweede keer in haar leven was beland. Uit de rapportage van het asiel bleek dat ze bij haar vorige eigenaren eigenlijk niet echt welkom was geweest.

Ik kan het dan ook niet over mijn hart verkrijgen om haar lang alleen te laten of tijdelijk in een pension onder te brengen. Dus vermaak ik me vanuit mijn standplaats Tilburg op andere manieren tijdens mijn vakantie. Voor dit jaar heb ik een NS-abonnement vrij reizen in de daluren aangeschaft, zodat ik voordelig verschillende plekken in ons landje kan bezoeken.

Vorige week was Dordrecht aan de beurt. Daar bezocht ik de grote Johan de Witt-tentoonstelling in het Dordrechts Museum. Na het museumbezoek ben ik wat gaan wandelen door de gezellige binnenstad. Een grote foto in een etalage met daarop een kat liet me op straat stoppen. Toen ik beter keek, zag ik dat de kat niet op een stoel lag, maar in de armen van iemand die verborgen zat onder een kleurrijk doek.

Als verzamelaar van oude foto’s moest ik direct denken aan een methode die in de negentiende eeuw werd gebruikt om baby’s te fotograferen. Beweeglijke kinderen waren lastig vast te leggen met de lange sluitertijden die toen nodig waren. De oplossing? De moeder werd onder een doek verborgen, terwijl het kind op haar schoot werd geplaatst – zo bleef het rustig en kon de foto genomen worden.

Midas Dekkers © Jouk Oosterhof

Verder glurend door het etalageraam zag ik nog meer bijzonder werk. Ik besloot daarom over de drempel van de galerie te stappen. De mensen op de foto’s waren afwijkend gekleed of poseerden in een vreemde houding. Toch straalde er een bepaalde rust vanuit, en kwamen de scènes op mij heel natuurlijk – soms zelfs sereen – over.

Helaas was de galeriehoudster druk in gesprek met een andere bezoeker, want het werk riep wel wat vragen bij me op. Omdat ik op tijd de trein naar huis wilde halen, ben ik maar vertrokken met het voornemen om thuis meer op te zoeken over de fotograaf: Jouk Oosterhof.

Op Jouks website ontdekte ik dat zij onder andere werkt voor de Volkskrant, en zelfs één van mijn favoriete fotografen – Erwin Olaf – had geportretteerd. Waarom had ik haar naam nooit eerder gehoord? Dus besloot ik Jouk een e-mail te sturen, en kreeg al heel snel een antwoord terug.

Erwin Olaf © Jouk Oosterhof

Ik vertelde haar waar de foto met de kat mij aan deed denken en zij schreef:

“Ik werk vaak met stoffen, gordijnen, tapijten, structuren (ik fotografeer nl. in huizen die ik op Funda vind en zoek naar muren met structuren en een laag van levenservaring als het ware).

Voor een bijeenkomst in de National Portrait Gallery in Londen (in 2015 alweer) waar een foto van mijn Muze hing, was ik dus in de hoofdstad en ben ik ook even een bezoekje gaan brengen bij Liberty).

Toen ik terug kwam naar NL werd ik gebeld om een serie katten van schrijvers – die over hun katten schrijven – te maken voor het kattennummer van VK magazine.

Ik dacht eraan om de stoffen die ik in Londen had gezien te gebruiken. Bv door een setje te bouwen van stof waar ik de kat in zou zetten.

Toen ik Midas Dekkers belde zei hij: Als jij bij mij de drempel overstapt, zit mijn kat onder de bank… Waarop ik dus wist; Ik moet iets bedenken waardoor hij niet weg kan rennen. Zo kwam ik op het idee de BN-er onder een doekje te verstoppen, het ging nl niet om de persoon, maar om de kat. Op deze manier konden ze de kat op zijn plaats houden. Dus onder de doekjes zitten respectievelijk Midas Dekkers, Mensje van Keulen, Susan Smit, Renske de Greef en Thomas Verbogt.

Na publicatie hoorde ik van de hidden-mothers die vanwege sluitertijden hun kinderen op deze wijze vasthielden en zocht het op. Extra blij was ik met de serie, nadat ik dit wist. Dat ik met een vergelijkbaar probleem in een ander tijdperk een oplossing had gevonden.”

Na wat mailcontact met Jouk heb ik haar boek besteld en het is nu één van de parels binnen mijn fotoboeken collectie. Ze schreef ook dat ze de eerste drie maanden van 2026 gaat exposeren in de Verkadefabriek in Den Bosch, dus ik raad alle fotografie liefhebbende Brabanders aan om dit alvast in de agenda te zetten.

Wil je al eerder kennismaken met het bijzondere werk van Jouk Oosterhof dan kun je uiteraard haar boek – Beste eigenaar van dit huis… – aanschaffen, het is te bestellen in alle boekwinkels en online te koop bij: